1951: Directores

Dúas das películas máis esperadas nos cines ribandeses en 1951 foron Agustina de Aragón e Balarrasa, dirixidas por Juan de Orduña e José Antonio Nieves Conde, respectivamente.

JUAN DE ORDUÑA (1900 – 1974)

Juan de Orduña foi un actor e director de cine español.

A principios dos anos 20 fundou a produtora Goya Films, xunto con Florián Rey.

Ademais de participar en películas de cine mudo como Boy (1926), Juan de Orduña tivo un papel na primeira película sonora do cine español: El misterio de la puerta del Sol (1929), e noutros coñecidos filmes, como Nobleza Baturra (1935).

Nos anos 40, centrouse na súa carreira de director e realizou comedias como La culpa la tuvo Adán (1944) ou Locura de amor (1948).

Na década dos 50 pasou a dirixir unha serie de dramas históricos nos que exaltaba os valores patrióticos: Agustina de Aragón (1950), La leona de Castilla (1951), Alba de América (1951), etc-

Entre a súa extensa filmografía tamén hai que destacar El último cuplé (1957), protagonizada por Sara Montiel.

JOSÉ ANTONIO NIEVES CONDE (1911 – 2006)

Nieves Conde foi un xornalista e cineasta español.

Comezou traballando na radio e tamén foi crítico de cine no diario Pueblo e redactor da revista cinematográfica Primer Plano.

Os seus inicios no cine foron como axudante de dirección de Rafael Gil, co que traballou en varias películas.
Tras abandonar o xornalismo, centrouse na súa carreira cinematográfica. A súa primeira película foi Senda ignorada (1946), aínda que o seu primeiro éxito chegoulle con Balarrasa (1950).

Tamén dirixiu Surcos (1951), unha película polémica de temática social e moi critica pola Igrexa, o que provocou que Nieves Conde tivese que modificar o final do filme antes da súa estrea.

Entre a súa filmografía atópanse títulos como Los peces rojos (1954), El inquilino (1958), que nun principio non contou coa aprobación da censura, Cotolay (1966) e películas de certo contido erótico, como Volvoreta (1976).